پرتاب اشیاء توسط كودكان امری کاملا طبیعی و عادی می باشد و فقط والدین و بزرگترها باید همیشه اشیاء شکستنی و خطرناک را از دسترس کودکان و بچه ها دور نگه دارند . در مطلب زیر بر گزیده ای از صحبت های دکتر هلاکویی درباره پرتاب اشیاء توسط كودكان را برایتان انتخاب نموده ایم که امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد .
دکتر هلاکویی :
پروسه شناسایی اجسام تا دو سالگی به این شکل است که کودک شی رو به دست میگیرد لمس میکند ممکن است به دهن ببرد و وقتی شناسایی تمام شد آن رو پرت میکند. این پرت کردن نه از سر خشمه نه بی ادبیه و نه باعثه نگرانیه.
کودکان از سن حدود 14 ماهگی پرتاب کردن را یاد گرفته و از اینکه اشیاء را پرت کنند لذت میبرند، چرا که انگشتانشان را از دور چیزی که در دست دارند باز کرده و آنرا رها میکنند و این خود یک پیشرفت در استعدادهای حرکتی آنها محسوب میشود.
پرتاب کردن اشیاء مستلزم هماهنگی بین دست و چشم کودک است و هنگامیکه کودک شروع به پرتاب کردن اشیاء میکند، نه تنها بسیار به خودش میبالد که یک مهارت جدید را کشف کرده، بلکه والدین نیز باید خوشحال باشند که او یک مرحله رشد دیگر را نیز طی کرده است،
هرچند که این امر ممکن است آنها را خوشحال نکند که او ماکارونی را از بشقابش بر روی زمین بریزد و یا پستانکش را در خیابان از دهانش به بیرون پرت کند. در واقع با این کار کودک در حال بررسی نیروی جاذبه است، اگرچه شاید درک درستی از آن نداشته باشد اما نتیجه و اثر آن را به خوبی متوجه میشود.
او مهارت پرت کردن را با وسایل مختلف امتحان میکند تا ببیند چه بلایی سر هرکدام میآید، مثلا میفهمد وقتی توپ پرت میشود نتیجه با پرتاب یک آلو فرق دارد. ممکن است کمکم پرت کردن اشیا به صورت یک عادت و برای بیان خشم مورد استفاده قرار بگیرد و کودک شما هنگامی که عصبانی میشود هر آنچه دم دستش باشد را پرت کند.
اگر در پاسخ به پرتاب کردن، عکسالعمل تندی نشان ندهید معمولا این رفتارها هم میگذرند و پرتاب کردن در مرحله یادگیری باقی مانده و کودک شما از آن به عنوان وسیلهای برای ابراز خشم استفاده نخواهد کرد.
در مقابل پرتاب اشیاء توسط كودكان چه باید کرد ؟
پرتاب کردن را یک رفتار یادگیری در نظر بگیرید
کودک پرتاب کردن اشیا را به صورت آزمایشی شروع میکند و اگر شما سریع وسیله را بردارید و به او بدهید این کار به زودی به صورت یک بازی در میآید. ابتدا پرتاب کردن را به عنوان یک رفتار یادگیری در نظر بگیرید و به آن توجه نکنید، چون در غیر این صورت این رفتار را تقویت کرده و در جهت منفی سوق خواهید داد.
متوقف کردن نوزاد در سنین پایین از پرت کردن اجسام بیفایده است، در عوض به او نشان دهید چه چیزهایی را میتواند پرت کند و چه مکانی برای این بازی آموزنده مناسب است و تنها در صورتی وارد عمل شوید که کودکتان در حال پرت کردن چیزی است که خطر دارد و ممکن است به خودش یا دیگران آسیب بزند.
باید ظروف پلاستیکی استفاده کنید و اجسام خطرناک را از دسترس کودک خارج کرد. اگر این دوران در کودکی بدون بکن نکن و توجه زیاد ما بگذرد کودک انرا رها میکند وگرنه از آن برای کنترل و عصبانی کردن ما استفاده میکنند.
آیا بعد از پرتکردن اسباببازی، باید آن را برایش بیاوریم ؟
فرزند شما اسباببازیاش را پرت میکند و منتظر است شما در هر بار پرت کردن، آن را برایش برگردانید. صبر کنید، میتوانید با این صبر کردن، حس کشف راههای جدید را در او بیدار کنید. حرکتهای بعدی، باعث رشد فکری کودک و شکوفایی خلاقیت در او میشود.
کودک را سرزنش نکنید
تا جایی که پرت کردن اشیاء توسط کودک خطری برای اطرافیان ایجاد نکند، نباید او را متوقف کرد، متوقف کردن کودک از پرت کردن اشیاء به اطراف در این سن، تلاش بیهوده است.
اگر تعداد وسایلی که به کودک اجازه میدهید پرت کند زیاد باشد، او سریعتر یاد میگیرد که چه چیزهایی را نباید پرت کند، او را به پرت کردن چیزهای بیخطر تشویق کنید. انتخابهایی به او بدهید که در مکان و زمان مناسب پرتاب کردنشان ضرر چندانی ندارد، مثلا در خانه توپ کوچکی در اختیارش بگذارید یا یک بالشت نرم و سبک یا در بیرون یک مشت سنگ برای پرتاب کردن در رودخانه تا او با آنها غریزه پرتاب کردن را ارضا کند.
منبع : mehcom.com