همراه بیمار در بیمارستان دانشوری
همراه بیمار در بیمارستان : خانم نور احمدیان
﷽ : همراه بیمار خانمی که بیماری تفسی دارن ( مرونا ندارن ) و نیاز به همراه حواس جمع دارن تا در مواقع ضروری کمکشون کنن
ساعت کاری : ۸:۰۰ فردا
محدوده : همراه بیمار در بیمارستان دانشوری
…………………. ………………….
۰۲۱۸۸۴۹۹۴۰۴

بیمارستان دکتر مسیح دانشوری
مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماریهای ریوی دکتر مسیح دانشوری، در سال ۱۳۲۰ هجری قمری به همت میرزا علیاصغرخان امینالسلطان در شمالیترین نقطه تهران آنسال (شاه آباد سابق و دارآباد کنونی) و به توصیه پزشکان فرانسوی مظفرالدینشاه که در آن دوران به سل ریوی مبتلا شده بود، تأسیس شد. پس از درگذشت مظفرالدین شاه و در دوره پهلوی اول، این مرکز که بی استفاده مانده بود با تلاش دکتر مسیح دانشوری به آسایشگاه معلولین و مدرسه پرستاری تبدیل شد. متعاقب آن در دهه ۲۰ ساختمانها و بخشهای مختلفی در این مرکز توسط وزارت بهداری وقت و برخی اشخاص ساخته شد. در سال ۱۳۶۵ این مرکز زیر مجموعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی قرار گرفت. در سال ۱۳۷۱ مرکز تحقیقات بیماریهای ریوی و سل در محوطه مرکز پزشکی مسیح دانشوری تأسیس شد که در سال ۱۳۷۷ مرکز تحقیقات و بیمارستان تحت عنوان مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماریهای ریوی مسیح دانشوری ادغام شد. پژوهشگاه سل و بیماریهای ریوی این مرکز دارای ۹ بخش مختلف بوده و قطب علمی منتخب کشور درخصوص بیماریهای ریوی و سل شناخته میشود
پیشینه
مظفر الدین شاه که در زمان ولایتعهدی خود در تبریز اقامت داشت به بیماری سل مبتلا بود. با توجه به اینکه در آن زمان دارویی برای سل وجود نداشت پزشکان فرانسوی توصیه کردند تا ولیعهد در مکانی خوش آب و هوا سکونت نماید. پس از بررسی نقاط مختلف تهران قریه دارآباد برای اسکان مظفرالدین شاه انتخاب شد. «علی اصغر خان اتابک اعظم» در سال ۱۳۱۹ ه-ق مطابق با ۱۲۷۳ شمسی باغ بزرگی را در قریه دارآباد به مساحت ۲۶۰ هزار متر مربع خریداری کرد. به دستور «محمود خان حکیم الملک»، وزیر دربار عمارتی در آن بنا شد و به کاخ شاهآباد یا همان کاخ مظفری دارآباد معروف گشت.