ذکر موفقیت
موفقیت در هرکاری با این سوره
رسول خدا (ص) فرموده اند:
هر کس که کم توفیق است، در قرائت سوره شمس مداومت ورزد زیرا خداوند او را به هر سو که رو کند موفق می دارد و این کار موجب تقویت حافظه و مقبولیت و بلندی جایگاه نزد مردم می شود و منفعت های زیاد دیگری در آن نهفته است. (4)
رسول خدا (ص) در فضیلت این سوره فرموده اند:
هر کس سوره شمس را قرائت نماید مانند آن است که به اندازه آنچه خورشید و ماه بر آن تابیده است صدقه داده است. (1)
امام جعفر صادق (ع) فرموده است:
هر کس سوره شمس را قرائت کند در روز قیامت تمامی اعضای بدن او و اَشیای کنار او به سود او گواهی می دهند و خداوند می فرماید:
شهادت شما در مورد بنده ام می پذیرم و به او پاداش می دهم او را تا بهشت همراهی کنید تا هر آنچه که دوست دارد برگزیند نعمت های بهشتی بر او گوارا باشد. (2)
رسول خدا (ص) به اصحاب و یارانشان سفارش می کردند تا در نمازهای مختلف سوره شمس را قرائت نمایند. (3)
آثار و برکات سوره شمس
موفقیت در هر کار و رفع اضطراب و بیماری تنفسی
امام صادق علیه السلام نیز در این باره فرموده اند:
برای کسی که کم روزی و کم توفیق است و زیاد در کارش خسارت و زیان می بیند و در کارش حسرت و افسوس زیاد دارد پسندیده است؛
که بر قرائت سوره شمس مداومت ورزد زیرا موجب افزایش روزی و توفیق او می شود و هر کس این سوره را بنویسد و با آب شسته آن را بنوشد اگر دچار اضطراب است آرامش می یابد. (5)
ختم مجرب
سه روز وقت طلوع آفتاب ( چهارشنبه ، پنجشنبه ، جمعه ) به سجده رود و سه بار این سوره را بخواند و چون به « فالهمها » برسد حاجت خود را از دل بگذراند. (7)
برای دفع دشمن نیز چنین کند.
سوره 91 قرآن کریم: الشمس
تعداد آیه: 15 » جزء : 30 قرآن کریم
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش (۱)
2
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿٢﴾
و به ماه هنگامی که از پی آن برآید (۲)
3
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿٣﴾
و به روز چون خورشید را به خوبی آشکار کند (۳)
4
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿٤﴾
و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد (۴)
5
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿٥﴾
و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد (۵)
6
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿٦﴾
و به زمین و آنکه آن را گستراند (۶)
7
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿٧﴾
و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، (۷)
8
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿٨﴾
پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. (۸)
9
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿٩﴾
بی تردید کسی که نفس را [ از آلودگی پاک کرد و ] رشد داد، رستگار شد. (۹)
10
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿١٠﴾
و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد. (۱۰)
11
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿١١﴾
قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش [پیامبرشان را] تکذیب کرد، (۱۱)
12
إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿١٢﴾
زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. (۱۲)
13
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ﴿١٣﴾
پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا ( شتر صالح این شتر پس از درخواست مشرکان و با اعجاز الهی از دل کوه بیرون آمد.) و آبشخورش را [واگذارید] (۱۳)
14
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿١٤﴾
ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ (۱۴)
15
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿١٥﴾
و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد. (۱۵)
پی نوشت ها:
(1) مجمع البیان، ج10، ص367 – (2) ثواب الاعمال، ص123 – (3) بحارالانوار، ج89، ص326 – (4) تفسیرالبرهان، ج5، ص669 – (5) همان – (6) درمان با قرآن، ص148
