یک کارشناس روان‌شناسی با اشاره به ضرورت توجه به استقلال کودک از سوی والدین، گفت: بازی‌هایی از قبیل خاله‌بازی می‌تواند استقلال او را تقویت کند، چون کودک در قالب بازی، زندگی مستقلانه را تمرین میکند.
خاله‌بازی، استقلال کودک را افزایش می‌دهد
« محمدی» ، با بیان این مطلب، اظهار کرد: روحیه‌ی استقلال‌طلبی را می‌توان در کودکان از همان ابتدا شکل داد و تقویت کرد، اما باید توجه داشت که فرزند تا یک سالگی نیاز جدی به والدین دارد تا دوران دلبستگی را به خوبی بگذراند.
وی تصریح کرد: والدین باید توجه داشته باشند که کودک از ۲ سالگی به بعد مایل است کارهای شخصی‌اش هم‌چون غذا خوردن، لباس پوشیدن و به پا کردن را خود انجام دهد. حتی این میل گاهی در کودکان ۶ ماهه هم دیده میشود که دست مادر را کنار میزند تا خود شیشه شیر را بگیرد، پس به این میل فطری‌اش باید توجه و از آن استفاده شود.
این کارشناس روان‌شناسی با اشاره به اینکه مستقل کردن کودکان سن خاصی ندارد، افزود: ایجاد استقلال در کودکان با توجه به شرایط و فرهنگهای مختلف متفاوت است اما شناخت رشد کودک سبب میشود که والدین در مستقل کردن کودکان خود مانند غذا خوردن و یا مرتب کردن اتاق موفق عمل کنند.
محمدی خاطرنشان کرد: برای ایجاد حس استقلال در کودکان باید به آمادگی «نهایی» کودک احترام گذاشت، گاهی اوقات کودک می‌خواهد بطور حتم کاری انجام دهد ولی از نظر جسمی و عاطفی هنوز برای آن کار آمادگی ندارد، بجای مجبور کردن کودک می‌توان به او قوت قلب داد که آمادگی نهایی را به دست می‌آورد.
وی با بیان اینکه کودکانی که در خانواده‌هایی بزرگ می‌شوند که خوبی‌های‌شان مورد قدردانی قرار می‌گیرد، احتمالاً احساس خوبی درباره خود دارند و بیشتر از عهده مبارزه با مشکلات زندگی برمی‌آیند، خاطرنشان کرد: به استقلال کودک باید احترام گذاشت تا در آینده شاهد فرزندی مستقل با اعتماد به نفس لازم بود.
کودکان نمیتوانند چند دستور را ھمزمان انجام بدھند.
روشهای حرف زدن موثر با کودک
به جای اینکه بگویید پاشو درساتو بخون اما قبـــــلش اتاقتو مرتب کن و کفشاتو ببر بذار تو جا کفشی و لباساتو مرتب کن اول یک خواسته ساده تر را از کودک بخواھید و سپس او را به انجام کارھای دیگر تشویق کنید.
۱ـ اسم کودک را بخوانید.
صدا کردن نام کودک توجه او را به حرفھای شما جلب میکند. کودکان خردسال اغلب به زمانھایی محدود توجه دارند بنابراین برای جلب توجه باید مدام نامش را صدا کنید.
٢ـ از جملات مثبت استفاده کنید.
مدام به کودک نگویید»نه« یا »نکن« اگر ھمیشه به کودک بگویید »به لیوان دست نزن«، »ندو«، »لباستو کثیف نکن« او به سمت آن کشیده میشود و بالاخره لیوان را میشکند و لباسش را کثیف میکند.
به جای این جملات منفی بگویید »لیوانو با دو دستت نگھ دار«، »مراقب لباست باش«، »مراقب راه رفتنت باش«. مثبت حرف زدن کار آسانی نیست اما تلاشی است که بسیار ارزنده است. از واژهھای سرزنشی مثل »خرس گنده شدی«، تحقیر آمیز مثل»پسر بد« و بیان شرم و خجالت مثل »تاسف اوره« استفاده نکنید.
این نوع واژهھا و جملات احساس بی ارزشی را در کودک شما تقویت میکند. جملات و واژهھای مثبت به کودک اعتماد به نفس و احساس شادی و خوشبختی میدھند.
رفتارش را بھتر میکند و تلاش او را برای رسیدن به موفقیت بیشتر میکند. جملات مثبتی مثل »عزیزم یادت باشه که اسباب بازی هاتو جمع کنی«، »ممنونم که کمکم کردی«، »خسته نباشی که به خواھرت کمک کردی«، »من به تو افتخار میکنم« را ھر روز تکرار کنید و نتیجه اش را ببینید.
٣ـ با کودک ارتباط چشمی برقرار کنید.
تاثیر واژهھا را زمانی بھتر احساس میکنید که کودک را در محیطی آرام قرار دھید و به چشم ھایش نگاه کنید و با آرامش با او حرف بزنید.
۴ـ به تن صدا و لحن کلامتان توجه کنید.
با کودکی که غر میزند با ھمان لحن و با تندی صحبت نکنید. زمانی که کودک آرام شد با او حرف بزنید. بالا و پایین رفتن صدا باید متناسب با موقعیت باشد. پس اگر ھمیشه با داد و بیداد حرف میزنید باید این عادت را ترک کنید.
۵ـ به کودک فرصتھا و موقعیتھای تازه را پیشنھاد بدھید.
اگر میخواھید کودکتان با شما ھمراھی کند باید به او بگویید چرا باید به یک روش خاص عمل کند و به حرفھایتان گوش بدھد. او باید اھمیت و ارزش پیروی از حرفھا و دستورات شما را بداند. »وقتی از خونه بیرون میری باید لباست رو عوض کنی.
کدوم لباس رو دوست داری بپوشی؟« از کودک بخواھید تا برای حل مشکل به شما کمک کند. مثلا به جای اینکه بگویید »اسباب بازیتو اونجا ننداز« بگویید »فکر نمیکنی اگه اسباب بازیتو جای بھتری بذاری بھتره؟« جایگزینھا را به کودک نشان بدھید. »الان نمیتونی نقاشی بکشی، اما میتونی با لگوھات بازی کنی«.
۶ـ ساده بگیرید. کودکان نمیتوانند چند دستور را ھمزمان انجام بدھند.
به جای اینکه بگویید پاشو درساتو بخون اما قبـــــلش اتاقتو مرتب کن و کفشاتو ببر بذار تو جا کفشی و لباساتو مرتب کن اول یک خواسته ساده تر را از کودک بخواھید و سپس او را به انجام کارھای دیگر تشویق کنید.
٧ـ غر نزنید و بھانه نگیرید.
به جای اینکه ابتدا روی ناکامیھا و ناتوانیھای کودک تاکید کنید و مرتب از او بھانه جویی کنید که درست رفتار نمیکند روی نکات مثبت رفتاری او توجه کنید و درباره آنھا بیشتر حرف بزنید.
٨ ـ الگو باشید تا بتوانید توقع خوش رفتاری از کودک داشته باشید.
خوش رفتاری شما با کودک به او یاد میدھد چگونه باید رفتار کند. چه رفتاری پذیرفتنی است و چه رفتاری در ھر شرایطی نادرست است. نکته های که نباید فراموش کنید رفتار متناوب است. نباید خودتان یک بار راست بگویید و یک بار دروغ بگویید. اگر توقع دارید ھمیشه کودکتان با خطاب محترمانه حرف بزند.
باید ھمیشه خودتان با ھمین شیوه حرف بزنید. بگویید»لطفا«»متشکرم« و ھمیشه با ھمین خطاب محترمانه حرف بزنید.
٩ـ جدی اما مھربان باشید.
اگر درمورد مسله ایی تصمیم قاطع دارید باید به آن عمل کنید. اگر درخواستی از کودک دارید و یا چیزی را به کودک توصیه میکنید باید روی آن پافشاری کنید. مثلا اگر قرار است اتاقش را خودش تمیز کند نباید از آن کوتاه بیایید. در عین حال ســـــــعی کنید سخت گیر نباشید.
چیزی فراتر از توانایی کودک از او نخواھید و یا با ھدف تنبیه اینکار را نکنید. کمی ھم مھربان باشید. اگر میبینید کودک تلاشش را برای جمع کردن اتاقش میکند میتوانید در انتھای کار برای تشویق او را ھمراھی کنید و کمکش کنید تا کارش را بھتر انجام بدھد.
١٠ـ سوال بپرسید. اگر میخواھید کودکتان بیشتر فکر کند و برداشتھای آزاد داشته باشد از او سوالاتی تحلیلی بپرسید.
سوال تحلیلی یعنی سوالاتی که پاسخ آنھا بله یا خیر نیست و او باید تلاش کند بیشتر حرف بزند و دیدگاهھا و احساساتش را نشان بدھد. مثلا به جای این پرسش»مھد کودک خوش گذشت؟ « بپرسید»چه چیزی امروز بیشتر در مھد کودک خوشحالت کرد؟
همین الان تماس بگیرید!
