هر خانوادهای برای بازی، غذا خوردن، نوع خوراکی، تماشای برنامه تلویزیونی، بازی با بچه‌های همسایه و استراحت و خواب کودکان خود ساعت و برنامه‌ی ویژه‌ای دارد. حتی اگر هیچ برنامه‌ای هم نداشته باشند، روال جا‌افتاده‌ای در هر خانوادهای جریان دارد که کودک با آن خو گرفته است. دیدار‌های پر‌دامنه‌ی نوروزی که فرا می‌رسد چه مهمان به خانه بیاید یا کودک با خانواده‌اش به مهمانی برود، این نظم و این روند بر هم می‌خورد.
مادر خانواده در پی فراهم‌سازی اسباب پذیرایی از مهمانان و نیز به دلیل تازه شدن دیدار‌ها سرگرم گفتگو و خوش و بش با مهمان یا میزبان می‌شود؛ پدران هم در این هنگام توجه کمتری به کودکان نشان می‌دهند. در این میان کودک بر اثر عادت همیشگی دوست دارد بازی دلخواه خود را انجام دهد، برنامه‌ی تلویزیونی مورد‌علاقه‌اش را ببیند، از خانه بیرون برود و یا زمان استراحتش فرا می‌رسد.
از طرف دیگر پدران و مادرن هم دوست دارند خانه منظم باشد و در حضور مهمان اسباب‌بازی و وسایل اضافه در خانه نریزد و صدای تلویزیون کم باشد تا آنها به راحتی بتوانند با هم صحبت کنند، یا برای پذیرایی بیشتر و بهتر از مهمان و استفاده بیشتر از فرصت‌‌های پیش آمده، زمان غذا خوردن یا استراحت خود را به تأخیر می‌اندازند.
با آنکه کودک ممکن است از حضور مهمان ناراحت نباشد، اما از این که ریتم زندگی او برهم خورده، آشفته می‌شود و خیلی زود این آشفتگی را در قالب کلافگی، سر و صدا، بهانه‌جویی و ناآرامی نشان می‌دهد.
البته خانواده‌های با‌تجربه، برای این وضعیت پیش‌بینی‌هایی می‌کنند و در طول مهمانی مراقب فرزندشان هستند تا او هم از این دیدار‌ها لذت ببرد و خاطره‌ی خوشی داشته باشد.
این وضعیت تنها مخصوص فرزندان خانواده‌های مهمان نیست، بلکه فرزند خانواده مهمان هم ممکن است چنین آشفتگی‌هایی پیدا کند. چون اوو هم می‌خواهد برنامه‌ی تلویزیونی دلخواهش را ببیند، بازی دلخواهش را انجام دهد و غیره. اما در خانه‌ی میزبان از آزادی برخوردار نیست.
در اینجا بهتر است خانواده‌ها نکات مربوط به کودکانشان را در نظر بگیرند.
