عمل لیزر چشم در زنان مبتلا به زوال شبکیه‌ی (AMD) با افزایش سن افزایش می‌یابد، که روی میلیون‌ها آمریکایی تاثیر داشته و دلیل اصلی نابینایی در میان مردم آمریکاست. زمانی که بیماری شروع شود، غیر قابل بازگشت است. درنتیجه بخش بسیار زیادی از تحقیقات در جهت یافتن راهی برای کند کردن روند پیشرفت بیماری یا به عقب برگرداندن اثرات آن معطوف شده است.
بینش جدید در این تحقیق چیست؟
تیمی از محققان، درمان جدید لیزری را که ممکن است عوارض بد این بیماری را کم کند، یا به تأخیر بیاندازد گسترش دادند و به پیشرفت غیر منتظره‌ای در ترکیب دو بخش از اطلاعات دست یافتند. اولین مشاهده این بود که AMD نوعی بیماری کند است که سال‌ها طول می‌کشد تا باعث نابینایی گردد. این مسأله بدان معناست که دوره زمانی طولانی‌ای وجود دارد که پزشکان باید عجله کنند و پیش از اینکه دیر شود فرایند تخریب را کند و متوقف نمایند.
دومین بخش اطلاعات که از مطالعات قبلی به دست آمده بود، این بود که استفاده از لیزر با قدرت کم، ممکن است به توقف یا معکوس کردن بعضی از اثرات آسیب دیدگی در چشم بیماران دیابتی کمک کند. زمانی که این کار روی بیماران AMD اعمال شد، در سایر تحقیقات نیز نتایج خوبی حاصل شد. با ترکیب این ایده‌ها محققان در کمال تعجب دریافتند که درمان با لیزر ممکن است برای افرادی که در مراحل اولیه AMD قرار دارند برای جلوگیری همیشگی از علایم نابینایی کمک کند.
چگونه محققان لیزر خود را تست کردند؟
برای انجام این کار محققان مطالعاتشان را روی انسان و موش آغاز کردند. انجام این کار به آن‌ها اجازه داد تا هنگامی که چشم تحت درمان لیزر با سرعت و قدرت کم، که نانو لیزر ثانویه نامیده می‌شود قرار گرفت، درک بهتری از آن پیدا کنند. آن‌ها می‌توانند تغییرات را در موش و انسان مشاهده کنند و سپس برای دیدن تغییرات رخ داده در مقیاس میکروسکوپی، چشم موش‌های مرده را مشاهده کنند.
محققان اشخاص تحت درمان با لیزر را به مدت دو سال تحت نظر قرار دادند و با افرادی که تحت درمان قرار نگرفتند مقایسه کردند. آن‌ها پی بردند که در چشم افرادی که تحت درمان با لیزر قرار گرفتند، نسبت به کسانی که تا به حال این درمان را انجام ندادند، نشانه‌های کمتری از آسیب به بخش حساس چشم که شبکیه نام دارد دیده می‌شود. درعده‌ی کمی هم این اثرات به طور کامل ناپدید شده بود. این اثرات در طی دو سال که افراد تحت نظر قرار داشتند، ادامه داشت. آزمون دیگری از شبکیه چشم نشان داد که علایم معمول پیشرفت بیماری متوقف شده بود؛ به‌طوری که در افرادی که تحت درمان با لیزر قرار داشتند، پیشرفت مورد انتظار از بیماری دیده نمی‌شود.
تیم تحقیق سپس چشم موش‌ها را برای مشاهده آسیب‌های احتمالی لیزر روی شبکیه چشم مورد مطالعه قرار داد. لیزر سنتی و عمومی برای جراحی چشم، برای از بین بردن علائم بیماری روی بافت حساس در پشت چشم که هرگز از بین نمی‌رود، استفاده می‌شود. تیم تحقیق مشاهده کرد هیچ‌گونه نشانه‌ای از آسیب در چشم حتی در ابعاد میکروسکوپی هم دیده نمی‌شود. حتی نشانه‌هایی از بهبود آسیب بیماری هم در حال وقوع بود.
چگونه لیزر این کار را انجام داد؟
زمانی که محققان چشم موش‌ها را برای روشن شدن مشاهده تغییرات ژنتیکی مورد بررسی قرار دادند، دریافتند که لیزر برای فعالیت ژن‌های مهمِ کنترل کننده فضای بین لایه‌های مختلف چشم موثر است. هنگامی که بقایای قدیمی ژن‌های ناقص شروع به ساختن مجدد می‌کنند و باعث ایجاد صدمه می‌شوند، لیزر ژن‌هایی که باعث ایجاد آسیب می‌شوند را تحریک می‌کند تا از بین بروند.
معنی این برای شما چیست ؟
این واقعیت که لیزر هم اکنون روی چشم افراد استفاده می‌شود و آسیبی در شبکیه را نشان نمی‌دهد، به این معناست که می‌تواند به سرعت برای درمان AMD در مراحل اولیه آن استفاده شود. هم‌چنین به این معناست که می‌تواند سال‌های بینایی را در افراد با خطر بالای AMD افزایش دهد.
