کاربرد زبان اشاره همراه با گفتار درمانی فشرده، یک درمانی موثر برای اختلال آپراکسی است. این نتایج تحقیقی است که در دانشگاه پن استیت انجام شده است.
زبان اشاره برای درمان اختلالات زبانی مفید است
نتایج تحقیق موردی نشان داد، ترکیب چند رویکرد، در هنگام تشخیص زود هنگام تاثیر بیشتری می تواند در درمان اختلالات گفتاری داشته باشد.
آپراکسی یا زبان پریشی گفتاری در سنین کودکی رخ می دهد و از مشخصه های آن اختلال در بیان و ادای کلمات می باشد. این اختلال به دلیل عدم هماهنگی ماهیچه های درگیر می باشد. معمولا این اختلال در سنین ۲ تا ۳ سالگی تشخیص داده می شود. ولی در این تحقیق در سن ۱۸ ماهگی تشخیص داده شده است.
دکتر چریل می گوید: از انجا که مداخله زود هنگام در سایر شرایط و اختلالات مفید تر است. جای تعجبی ندارد که در ارتباط با درمان زبان پریشی نیز تشخیص و درمان زود هنگام موثر تر باشد.
یک عقیده نادرست در ارتباط با زبان اشاره وجود دارد که می گوید، اگر زبان اشاره را را به کودک آموزش دهیم این موضوع می تواند روند رشد زبان صوتی وی را مختل کند.
در این تحقیق همراه با رشد طبیعی زبان کودک در مراحل اولیه، زبان اشاره نیز به آنها آموخته شد. تحقیقات قبلی نشان داده اند، زبان اشاره می تواند یک راه برای تشویق در بیان کلامی و کاهش نا امیدی باشد.
در این مطالعه موردی، ابتدا در مراحل اولیه رشد زبان، زبان اشاره به او آموزش داده شد. پس از آن بیمار تحت گفتار درمانی فشرده با استفاده از دو برنامه درمانی، مورد بررسی قرار گرفت (یکی در ارتباط به تقویت عضلات صوتی و دیگری در ارتباط با توسعه صداها)، همچنین مادر وی در خانه تمرین هایی را برای تقویت عضلات زبان به وی می داد. قبل از مداخله، فرد توانایی محدودی در ارتباط کلامی داشت. پس از درمان او قادر به حفظ مکالمه با والدین خود بوده است.
دکتر چریل بیان می کند: آموزش زبان اشاره قبل از مداخله تاثیر بسیار زیادی در روند درمان این فرد داشته است و در بهبود عضلات دهان، و حفظ گفت و گو بسیار کمک کننده بوده است.تحقیقات اینده می تواند روی این موضوع متمرکز شود که آیا درمان های تک بعدی تاثیر بیشتری بر درمان اختلالات گفتاری دارد یا درمان های ترکیبی.
